STEROWANIE MAGNETOFONEM MK232

 PRZEZ KOMPUTER ATARI

Autorem tego artykułu jest: Dariusz Tabaczyński

Bajtek 11/88  str. 7

Stronę wykonał i dostarczył: Michał Szwanke

 Ze względu na koszty duża część posiadaczy komputerów Atari korzysta z interfejsów do zwykłych magnetofonów za­miast z firmowych pamięci ka­setowych.

 Jednym z najpopularniejszych magnetofonów używanych do tego celu jest MK 232 i jego po­krewne wersje. Firmowy magnetofon Atari po­siada jednak pewną przewagę - jego praca jest sterowana przez komputer. Takiej możliwości nie daje interfejs. Aby ją uzyskać należy wyko­nać kilka drobnych przeróbek w fabrycznym MK 232, które zdoła z pewnością zrobić każdy, kto umie posługiwać się lutownicą.

 Procedura jest następująca:

 1)     Wykonać płytkę drukowaną wg rysunku i wmontować w nią elementy wyszczególnione na schemacie.

 2)     Na płycie czołowej magnetofonu, z lewej strony, w miejscu przeznaczonym na wskaźnik zużycia baterii w MK 235 wykonać odpowiedni otwór i wmontować mały przełącznik stały (mogą być pewne kłopoty ze zdobyciem odpo­wiednio małego, ja użyłem przełącznika z japońskiego mikrofonu).

 3)     Zamontować płytkę drukowaną w magne­tofonie (najlepiej obok gniazda wejścia - wyjś­cia).

 4)     Wlutować przewód w otwór oznaczony li­terą "H" i połączyć poprzez wyłącznik ze środ­kowym stykiem znajdującym się tuż przy silniku (są tam 3 styki).

 5)     Do otworu "L" wlutować przewód i podłą­czyć go tymczasowo do dodatniego bieguna płaskiej baterii (4.5V), biegun ujemny dołączyć do masy magnetofonu poprzez mikroampero­mierz. W czasie, gdy włącznik jest rozwarty lub gdy jest zwarty i podłączona jest bateria, magnetofon powinien pracować normalnie. Nato­miast, gdy włącznik jest zwarty i bateria odłą­czona, magnetofon nie powinien pracować. Podczas, gdy dołączona jest bateria, należy od­czytać wskazanie mikroamperomierza, które nie może przekroczyć 0,005 A.

 6)     Znaleźć na płytce drukowanej magnetofo­nu styk połączony z piątym kontaktem w gnieź­dzie wejścia - wyjścia, przylutować do niego przewód połączony uprzednio z dodatnim bie­gunem baterii i odciąć jego połączenie na płytce z kontaktem trzecim.

 7)     Do trójżyłowego ekranowanego kabla na­leży przylutować dwie wtyczki stereofoniczne, przy czym ekran połączyć z drugą igłą, a czwar­tą igłę pozostawić wolną.

 8)     Piąty kontakt gniazda stereofonicznego w interfejsie połączyć, ze ścieżką na płytce druko­wanej interfejsu zasilającego układ napięciem 5V.

 I na koniec jeszcze kilka uwag. Jeżeli przero­biony magnetofon będzie współpracował z inny­mi urządzeniami, to należy go łączyć tylko wtykiem monofonicznym. Po odłączeniu napięcia przez komputer silnika zatrzymuje się po około 2 s. Jest to efekt, którego nie udało mi się wyeli­minować. Przedstawione ulepszenie zwiększa poprawność wczytywania programów z długimi przerwami (szczególnie gdy są one dołączane do długich programów). Dzieje się tak, ponie­waż komputer zatrzymuje magnetofon pomię­dzy rekordami. Inną zaletą jest wyłączanie mag­netofonu po zakończeniu wczytywania lub na­grywania programu oraz w przypadku błędu wczytywania.

 Dariusz Tabaczyński